Vredig
en volledig
ontspannen ligt daar,
onbewust van enig gevaar
en in diepe rust verzonken
een klein, bruin balletje te ronken
ver weg in het kake, winterse bos
heeft hij zich opgerold tussen bladeren en mos.
Ik glimlach; dit kleine stekeltje trekt zijn eigen koers.
En stiekem, heel stiekem ben ik zomaar een tikje jaloers.
EDIT – En Dit Is Tien
@irmaMoekestorm