Stijve hark

Doelloos staar ik vanaf mijn vaste stek naar de ondergaande zon. Zacht oranje licht valt over de zwarte aarde.

Naast mij in de grond staat Riek. Ze is moe. Begrijpelijk nadat ze zich vandaag gebukt heeft over de aardbeienplantjes. Vroeger was ze een schoonheid. Ik had zelfs stiekem een oogje op haar. Nu is ze een stijve hark, versleten door de zware arbeid. Haar tanden verkleurd en afgebrokkeld.

Een spreeuw landt brutaal op mijn door weer en wind gescheurde hoed. Ook ik maak blijkbaar niet veel indruk meer op de kippetjes. Ik laat het diertje; het heeft toch geen nut meer haar te verjagen. De aardbeienplantjes zijn weg. De grond ligt braak. Mijn taak als vogelverschrikker zit er voorlopig op.

Een verhaaltje met een dikke knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘riek’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)