‘Kunnen jullie voor één keer je waffel houden?’ bast vader.
‘Sinds wanneer ben jij geïnteresseerd in het weer?’ vraagt moeder verbaasd.
‘Het is anders heel interessant. Kijk, daar ontstaat een occlusie: een botsing tussen koude en warme fronten. In dat gebied valt de meeste regen.’
‘Het lijkt de aardrijkskundeles wel, ook zo depri,’ doet Carlijn een duit in het zakje.
‘En nu stil!’ De volumeknop gaat zo mogelijk nog harder.
‘Ik snap papa echt niet,’ fluistert Carlijn tegen Bas. ‘Wat heeft hij ineens met depressies en occlusies?’
‘Ik heb mijn conclusie getrokken,’ fluistert Bas terug, terwijl hij veelbetekenend knikt naar de mooie weervrouw, die een paarse lijn aanwijst. ‘Ik voorspel dat het niet lang duurt voordat híer de bui losbarst.’
Een verhaaltje met een dikke knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘occlusie’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)
2 Comments
Leuk Irma ( maar eh…is het niet: een duit IN het zakje doen?) 🙂
Dank je wel, Gerda. En idd moet het ‘in’ zijn, domme vergissing… 😉