Bijna Moederdag

Onverwacht kreeg ik onlangs van manlief een lekker geurtje.
Zomaar.
‘Veel leuker dan dat commerciële gedoe van Moederdag,’ zei hij erbij. Ik kan daar van harte mee instemmen. Zo’n spontaan gebaar is mij veel meer waard. Voorzichtig zette ik het kleine flesje voor bijzondere gelegenheden op de kast in de slaapkamer.

Oudste snapt niet dat ik zo blij kan zijn met dat ‘stinkspul’, jongste kan het meer waarderen. De volgende morgen kwam hij al handenwrijvend onze slaapkamer uit. Genietend snuffelde hij nog eens aan zijn handen. ‘Wat heb jij nou?’ vroeg ik hem verbaasd. ‘Ik heb lekker dat nieuwe spul van jou opgesmeerd,’ verkondigde hij trots…

Gisteren gingen ze voor een dag of drie de deur uit, mijn drie mannen, ik bleef alleen achter. Uitgebreid namen we afscheid. Jongste fluisterde me toe: ‘Ik wil nog even aan je ruiken, mam.’ Drie dagen het rijk alleen is best fijn, maar ook wel stil. Nog één lange zaterdag te gaan, met Moederdag zijn we weer compleet. Een mooier cadeau kun je je als moeder niet wensen.

Ik denk aan die andere moeder ergens in Nederland. Haar jongentjes zijn nog niet gevonden. Wat een afschuwelijk drama! Bijna Moederdag; hoe zou het haar vergaan?