Buitenbeens

Hierbij weer eens een update over mijn prothese. Het is nu eenmaal mijn missie om ‘het taboe’ hierop te doorbreken of in ieder geval om een inkijkje te geven in het leven van een beenprothesegebruiker.

Een half jaar geleden startte ik een nieuw traject voor mijn prothese.
Er moest een nieuwe koker (= bovenste, zwarte gedeelte – zie foto) aangemeten worden, omdat de pasvorm van de oude koker niet goed meer was. Dat was heel naar, want soms schoot mijn prothese zomaar los tijdens het lopen. En ja, dan kon ik geen kant meer op. Dat belememerde me enorm in mijn dagelijkse doen.

Dat aanmeten van de nieuwe koker is door middel van de MSS methode gedaan: direct om mijn stomp. Op die manier kon ik mijn koker direct aanhouden en meenemen (na afwerking). Klik hier om te zien hoe dat in zijn werk gaat.

Een paar dagen liep ik als een vorst! In al die jaren heb ik nooit eerder mogen ervaren hoe goed je met een prothese uit de weg kunt als hij zo perfect pas zit. Maar kort daarna ging het helaas weer mis. Mijn stomp is heel kort en dat geeft snel problemen. Er is van alles geprobeerd, gesleuteld tot en met. Keer op keer ging ik naar het revalidatiecentrum, vaak wekelijks; het was een pittige winter.

Uiteindelijk heb ik nu sinds een week of acht een systeem waar ik redelijk tevreden over ben. Mijn stomp wordt vaccuum in de koker getrokken door een klein apparaatje dat het lucht uit de koker zuigt én door een nieuwe voet, die steeds als ik een stap zet, ook lucht uit de koker pompt. De stomp blijft nu goed in de koker zitten, zodat ik mijn prothese niet zomaar verlies. Dat is een hele geruststelling.

De bekleding (cover), die als afwerking om de prothese zit, was er – uit praktisch oogpunt – afgehaald, omdat er het laatste half jaar steeds aan gesleuteld moest worden (zie afbeelding).
Nu werd het hoogste tijd voor het uiterlijk vertoon. Een stang is maar een koude stang en lijkt in niets op de vorm van een been.

Vorig jaar had ik een prachtige onderbeencover gewonnen. Deze is ontworpen en daarna geprint door vakmensen in Slovenië. Ik ben daar echt heel blij mee. Het is een eigentijdse cover: tegenwoordig mag een prothese gezien worden. Het heeft me afgelopen zomer beslist geholpen. Als ik een rokje draag, valt het been best op. Dat was wennen, maar ook heel goed voor een stukje acceptatie. Want hoelang het ook geleden mag zijn dat mijn been geamputeerd werd, echt wennen doet het nooit. Ik voel me altijd een ‘buitenbeentje’.

In het Rijndam in Rotterdam (het revalidatiecentrum waar ik onder behandeling ben) staan de ontwikkelingen ook niet stil. Ze zijn daar bezig om zich de 3D techniek voor bovenbeencovers eigen te maken. Dat is veel ingewikkelder dan het printen van een onderbeencover, maar die uitdaging gaan ze niet uit de weg. Vandaar hun voorstel om mijn bovenbeencover geheel in stijl van het onderbeen te maken. Die keuze was niet moeilijk.

De kale prothese werd van top tot teen gescand en op een dag kreeg ik een appje: een foto van het ontwerp van mijn nieuwe been (vanaf het computerscherm), met de vraag of ik akkoord ging met dit voorstel (zie foto). Bij mijn ‘ja’ zou de printer gestart worden. Ik vond het prachtig! Dus ja, start die printer maar, luidde mijn reactie.

Een paar dagen later mocht ik komen. Mijn nieuwe bovenbeencover werd op de prothese gemonteerd. Ik ben heel blij en tevreden. Het eindresultaat mag er zijn! De achterkant is open, wat een bijzonder en stoer effect geeft.

****

Opbouw prothese

Ik realiseer me dat al die termen best ingewikkeld zijn voor iemand die niets met een prothese te maken heeft. Er komt zoveel bij kijken voordat je het totale plaatje ‘prothese’ hebt.
Hieronder de verschillende onderdelen van hoe een prothese is opgebouwd:

• Prothesekoker
  Elke prothese heeft een buitenkoker, de zogeheten prothesekoker. Dit is het gedeelte dat je been omvat en waaraan de rest van de prothese wordt vastgemaakt. De pasvorm van de koker is voor iedereen uniek.
• Binnenkoker
  Het doel van de binnenkoker is om de druk op te vangen, de huid van je stomp te beschermen en kleine vormveranderingen van de stomp op te vangen. De binnenkoker is in de meeste gevallen gemaakt van zacht materiaal.
• Liner
  De liner is de hoes die over je stomp komt. Het doel van de liner is om de druk op te vangen, de huid van de stomp te beschermen en kleine stompveranderingen op te vangen. Voor de bevestiging van de liner aan de koker zijn diverse oplossingen: liners met pinsysteem, liners met een touwtje en liners met een of meer ringen.
• Knie
  Er zijn veel verschillende knieën op de markt, met verschillende eigenschappen. Rijndam Orthopedietechniek levert alle soorten mechanische en elektronische knieën. Aan alle knieën zitten voor- en nadelen. Samen met jou bekijken we welke knie het best bij je past.
• Buis
  De buis vormt de verbinding tussen de buitenkoker of de knie en de prothesevoet. In eerste instantie is de prothese nog niet afgewerkt en is de buis zichtbaar.
• Voet
  Je gewicht, activiteitenpatroon en wensen bepalen de keuze van de voet. Als je veel zit, is het belangrijk dat je voet stabiliteit biedt. Ben je juist graag buiten? Dan kiest Rijndam Orthopedietechniek voor een ‘actievere’ voet. Een voet die voor alle activiteiten geschikt is en aan alle wensen voldoet, bestaat helaas nog niet. Het is daarom nodig dat je een compromis sluit tussen uiterlijk, functionaliteit en comfort. Uiteraard krijg je bij je keuze de juiste begeleiding van Rijndam Orthopedietechniek.
• Cover
  Dit is de buitenkant van de prothese, het uiterlijk dus en de vorm. Zo lijkt het op een echt been of juist een creatief been.