‘Wat doe jij?’ vraagt kleine Pieter.
‘Dat zie je toch,’ antwoordt buurman ongeduldig.
Ook Sam en Stef komen een kijkje nemen.
‘Wat doet buurman?’ vraagt Sam.
‘Dat zie je toch,’ herhaalt Pieter.
‘Gloeiende, gloeiende!’ brult buurman onverwachts, terwijl hij zijn duim in zijn mond stopt.
‘Mama, de buurman duimt nog!’ gilt Stef.
Mama rent naar buiten, in haar kielzog een luid keffende Fik. Enthousiast springt Fik tegen de buurman op, die van schrik de doos uit zijn andere hand laat vallen. Alle spijkers belanden tussen de struiken.
‘Wat doe je, buurman?’ vraagt moeder.
Buurman ontploft bijna. ‘Dat zie je toch!’
Mama kijkt verbaasd naar de chaos van hout, hamer en spijkers.
‘Ik probéer een schutting te plaatsen. Een heel hoge.’
Een verhaal met een dikke knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘schutting’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)
2 Comments
Geweldig! Hoe verzin je het
Hij is weer leuk het laat eerst te raden in je fantasie maar dan volgt de clou door e spijkers en de hamer, heel leuk.