Cactus-citroen

Ergens op mijn wang wordt een kus geplant. De stoppels schuren langs mijn huid. Het prikt een beetje. Met mijn hand wrijf ik langs zijn wang. ‘Je lijkt wel een cactus.’
‘Wát zeg je?’
‘Cactus, cactus…’
Ik gil het uit van pret als hij achter me aankomt. We rennen een rondje om de tafel en nog één. Een kopje thee van onze favoriete smaak valt om door het wilde spelletje. Cactus-citroen. Het deert ons niet. Ineens rent hij de andere kant op en dan heeft hij me eindelijk te pakken.
‘Genade citroen, ik zal het nooit meer doen!’
‘Alleen als ik deze dans van u mag.’
Even giechel ik, maar zweef dan gewichtsloos rond op de voeten van mijn vader.

Kort verhaal van precies 120 woorden met als themawoord ‘stoppel’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden