Zijn vingertoppen zijn bezaaid met stipjes. Minuscule gaatjes, die achterbleven als ‘souvenir’ aan alle lancetten. En nog steeds komen er elke dag bij…
Iedere dag wordt de boog van de prikpen zeven maal gespannen voor een druppeltje van levensbelang. Zeven keer per dag, 49 keer per week, 2548 per jaar. Gestaag nadert hij de 25480ste keer.
Volgende maand is het namelijk exact tien jaar geleden dat mijn, destijds drie jaar oude, zoon de diagnose diabetes kreeg. Minstens 25480 vingerprikken zijn er in die jaren gelanceerd in zijn kleine vingertjes. Middels zijn bloed moet immers de bloedglucose bepaald worden, om aan de hand daarvan insuline toe te dienen.
Hij doet het zo goed, mijn zoon. Maar het blijft zo’n pijn doen…
Een verhaal met een dikke knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘lancet’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)
1 Comment
Ik deel dit met jullie 4 tot 5 maal per en soms ook in de nacht een vingerprik ook ok heb die stukjes op mijn vier vingers staan. Sterkte voor jou zoon met het nieuwe systeem. Lieve groet Ria.