De oude witte duif

‘Dit is Elena,’ zegt de juf. ‘Elena komt bij ons in de klas. Ze spreekt onze taal niet zo goed, want ze woont nog maar pas in Nederland.’
Elena kijkt verlegen rond.
‘Misschien kun jij haar een beetje helpen, Saar?’ vraagt de juf aan mij.

De eerste weken moet Elena erg wennen aan de nieuwe omgeving, de gewoontes in de klas en ook aan ons. Maar het gaat steeds beter en haar Nederlands gaat met sprongen vooruit. In de pauzes spelen we op het plein. Wij leren haar onze spelletjes en zij leert ons een spel uit haar land.
Na schooltijd gaat ze steeds vaker met mij mee naar huis. We giebelen over jongens en kletsen over onze favoriete series, maar over zichzelf laat ze maar weinig los.

Het is net na Sinterklaas als de juf ons meedeelt dat de grote kerstboom in de hal staat. We juichen, want we weten wat dat betekent. Elk jaar wordt de grote kerstboom versierd door de kinderen uit groep 8 en hoera: wij zijn dit jaar groep 8!
‘Juf, mag ik de piek doen?’ vraagt Bas.
‘Nee, juf, dat wil ik zo graag doen.’
‘Ik ook!’
‘Ik vroeg het het eerst!’ roept Bas boos door de klas.
Het versieren van de boom is een speciale taak, maar het meest plechtige moment is het plaatsen van de piek. De piek van school is heel oud en heeft de vorm van een witte duif. Na het versieren van de boom, mag een leerling van groep 8 de duif in het topje van de boom zetten en een wens uitspreken.
‘Ho, ho,’ zegt de juf. ‘Als we klaar zijn met het versieren, wijs ik één van jullie daarvoor aan.’

De boom lijkt nog hoger en groter dan andere jaren en er moet een trap aan te pas komen. Er zijn wel honderd ballen en net zoveel lichtjes en die moeten netjes over de boom verdeeld worden.
Bas laat een bal vallen en Tom struikelt over een snoer. Isa wankelt op de trap.
‘Stop! Dit gaat niet goed. Jullie moeten samenwerken,’ zegt de juf. ‘Verdeel de taken goed en help elkaar. In groep 8 moeten jullie dat kunnen.’

Dat samenwerken blijkt inderdaad een goed plan en de boom wordt voller en voller. Ik bevestig het allerlaatste haakje aan de allerlaatste bal en pas dan bedenk ik me dat ik Elena al een poos niet gezien heb. Het meisje met de donkere krullen en de rode trui, zit in elkaar gedoken In een hoekje van de hal. Snel loop ik naar haar toe. Als ik vlakbij haar ben, zie ik dat ze gehuild heeft.
‘Wat is er, Elena? Vind je het niet leuk om de boom te versieren?’
Ze haalt haar schouders op. ‘Dit jaar vieren mama en ik Kerstfeest zonder papa. Tato moet in ons land blijven, het is daar oorlog. Kerstfeest is toch een feest van vrede-op-aarde?’
Ik ga bij haar zitten en sla een arm om haar heen, want ik weet niet goed wat ik moet zeggen.
De tranen stromen weer. ‘Ik mis mijn tato zo erg.’
Even zitten we stil naast elkaar. Niemand ziet ons, behalve de juf. Ze knikt vriendelijk.
Na een poosje veegt Elena haar tranen weg. ‘Maar ik ben heel blij dat ik hier voorlopig veilig kan wonen en dat jij mijn vriendin bent.’
Dan geeft ze me zomaar een dikke knuffel. ‘De boom wordt echt heel mooi, hoor Saar!’
Ik sta op en trek haar overeind.
‘Ik wil even iets aan de juf vragen,’ zeg ik. ‘Ik kom zo.’

We staan met elkaar om de prachtig versierde boom. De ballen en slingers glimmen in het licht van de lampjes.
‘Dit hebben jullie heel goed gedaan,’ zegt de juf. ‘De boom is nog nooit zo mooi geweest. Maar … we missen nog één ding.’
We houden onze adem in. Dan kijkt ze naar Elena. ‘Jij mag het dit jaar doen.’
Even weet Elena niet wat ze moet zeggen, maar dan klimt ze lenig de trap op en zet de piek netjes op z’n plek. Over haar wens hoeft ze niet lang na te denken. ‘Ik hoop dat je vrede zal brengen, oude, witte duif.’ Ze slikt een paar keer en vervolgt, een beetje schor: ‘En als je soms gaat vliegen, doe je dan de groeten aan tato?’

Het blijft een moment heel stil, totdat Bas, hoorbaar onder de indruk, zegt: ‘Ik ben blij dat jij de duif in de boom mocht zetten, Elena. Ik zou geen mooiere wens weten.’
We zijn het allemaal met hem eens en een spontaan applaus voor Elena barst los.
De juf glimlacht. ‘Wat hebben jullie veel geleerd,’ zegt ze, ‘en wat ben ik trots op mijn groep 8.’

Klik hier voor meer kerstverhalen en – gedichten