Donkere wolken pakken zich onheilspellend samen, voortgedreven door een ijzige noordoostenwind. De zon, die haar stralen ooit rijkelijk over mij uitstrooide, moet het onderspit delven. Tot aan de horizon kleurt de lucht van strakblauw naar loodgrijs. Ik huiver van kou en onmacht.
Mijn jeugd was een aaneenschakeling van milde seizoenen: levendige, luchtige lentes en zwoele, zinderende zomers. Wanneer toch trad de herfst in? Hoe kon het aangename briesje in mijn leven uitwaaieren tot hevige regenbuien en najaarsstormen?
De lucht is nu zo dreigend, dat ze wel open moet barsten; opgelucht stort zij uit, dagen achtereen. Ik raak volledig ingesneeuwd en dreig te verstikken in mijn tranen van pijn en eenzaamheid. Het is winter geworden. Zal ooit de zon weer schijnen?
Kort verhaal van precies 120 woorden met als thema ‘ingesneeuwd’