Diep adem ik in en weer uit en nog eens. Wonder boven wonder, langzaam ontspant zich mijn lichaam. Ik kijk om me heen en waag zelfs een blik over de rand. Auto’s, wegen, huizen, mensen; alles beneden lijkt precies het Legolandje van mijn zoon.
De wind speelt met mijn haren; het voelt vrij, alsof ik me in een droomwereld begeef.
Een knal. De droom lijkt uit elkaar te spatten als een zeepbel. Vrijwel meteen hoor ik de sirenes loeien. Ik tuimel en tuimel… Hard beland ik terug op aarde.
Ik zet mijn luid loeiende wekker uit en de ventilator een standje lager. Als ik me realiseer dat de dag is aangebroken van mijn eerste luchtballonvaart, draait mijn maag zich om.
Kort verhaal van precies 120 woorden met als themawoord ‘luchtballon’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden