Soms kan ‘t bestaan zo mooi zijn;
Je ziet nieuw leven komen
en er ontstaan door zonneschijn
weer bloesems aan de bomen.
Vaak kan het ook zo droevig zijn;
Een afscheid in het voorjaar.
De zon die lijkt ineens zo schijn
en een lange weg, loodzwaar.
Soms kan ‘t bestaan zo dubbel zijn;
Het leven komt en gaat.
Vreugde, hand in hand met pijn,
vaak is het goed, maar ook vaak kwaad.
Toch kan ’t bestaan pas echt mooi zijn,
als God maar met je gaat.
Dan mag je voelen, ondanks pijn,
dat Hij je nimmer, nooit verlaat!