Het zwarte gat

Overal staan bomen in vreemdsoortige kleuren. Ik duw tegen een stam. De boom knakt. Ook de vogels blijken van karton en worden door touwtjes in de lucht gehouden. Het beekje is geverfd, net als de zon.

Mijn maag knort en op zoek naar eten stuit ik op een groot, zwart gat. Net als ik me afvraag of het echt is of geschilderd, schuift er een bruin oog voor. Onmiskenbaar het oog van Frank.
Dan herinner ik het me weer: de kijkdoos. Stiekem had ik, moeders waarschuwingen ten spijt, toch een kijkje genomen. En Frank nu dus ook…

Haastig beveel ik hem de zak chips van de tafel te pakken en dan ploft hij de kijkdoos al binnen. Gelukkig met chips.

Een verhaal met een dikke knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘Kijkdoos’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)