Het is bewolkt, deze eerste officiële vakantiedag. Mijn jongste zit samen met een logeetje te ‘loomen’.
De deur staat open en tegelijk met de frisse buitenlucht stromen de klanken van de twaalf slagen van de kerktoren, die vlakbij ons huis staat, de kamer binnen.
‘Hebben jullie daar nou geen last van?’ vraagt onze logé.
‘Nee, hoor,’ zeggen we allemaal tegelijk, ‘we zijn er aan gewend.’
‘Gaat het ’s nachts ook door?’ We knikken.
‘Dat is ook wat,’ klinkt hij verbaasd, ‘dan moet die klokkenluider dus elk uur wakker worden!’
Dit Flapuitje is ook gepubliceerd in het ND van 24 juli als ‘Ik & mijn tent’
2 Comments
Trouwe N.D.lezer las ik ook dit verhaaltje.
Nulees ik wie het schreef.Ik zie helemaal voor me,ik hoor de klok,ik ben echt even in Maasland geweest.
Bedankt Irma. tante Geer.
Bedankt, tante Geer, voor uw reactie! Fijn dat ik u er een plezier mee mocht doen! Maaslandse knuffel x