Hoewel het pas oktober is, dwarrelen grote, witte vlokken naar beneden. Nieuwsgierig loop ik naar buiten en tuur omhoog. Vanuit het wijdgeopende venster op de bovenste verdieping hoor ik gegiechel. De bui stopt abrupt en het raam wordt met een klap gesloten.
Dan richt ik mijn blik op het wit dat een gedeelte van mijn tuin bedekt. Ik herken het als mijn keukenpapier, versnipperd in duizenden stukjes. Eerst ben ik boos, maar mijn hart smelt als ik in twee glunderende gezichtjes kijk en ik besluit hun spelletje mee te spelen: ‘Hebben jullie gezien dat het sneeuwt?’
‘Sneeuw? Dat is papier, hoor mam! We moeten morgen een lege keukenrol meenemen naar school, maar die konden we nergens vinden. Een volle wel.’
Kort verhaal met een knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘keukenrol’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden