Kuren

De spiegel reflecteert mijn gezicht, dat zich extra wit aftekent door het donkere haar dat het omlijst. Kort, een jongenskapsel bijna. Mama vindt dat ik geen geschikt haar heb voor een lang model, maar dat dit juist pittig staat.
Heel voorzichtig streel ik het, van mijn weerbarstige kruin tot de pieken in mijn nek. Mijn dierbare haar met kuren.

Als ik de voetstappen van mama hoor, veeg ik mijn tranen weg. Ze trekt mijn beddengoed recht en verwijdert tersluiks een pluk haar van mijn kussen. Ik zie het toch.

Zwijgend pakken we mijn koffertje. Mama drukt een kus op mijn voorhoofd. Er glinsteren tranen in haar ogen.
‘Het komt vanzelf terug, mam, dat zei de dokter toch? Misschien wel krullen.’

Kort verhaal van precies 120 woorden met als themawoord ‘kruin’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden