Lief Dagboek

Het kladblokje ligt in de keukenla, altijd voor het grijpen. Als ik dit keer weer een blaadje nodig heb, merk ik dat het geen leeg blaadje meer bevat. Ik blader er doorheen om te zien of er stiekem toch niet ergens een leeg velletje is.

Overzicht
Maar echt alle blaadjes staan overvol met uitleg van staartdelingen, rare tekeningen, boodschappen voor en instructies aan de gezinsleden over allerlei zaken, scores van kaartspelletjes, nieuwe receptideeën, enzovoorts. Het vormt een mooi overzicht van het doen en laten van ons gezin over het afgelopen halfjaar. Hoewel ik lang niet alles meer kan thuisbrengen, glimlach ik: het is net een dagboek.

‘Voor later’
Als kind had ik ook een dagboek. Het leek me fantastich om al mijn doen en laten op te schrijven voor ‘later’. Ik heb het nog. Na mijn belofte op de eerste bladzijde om elke dag in ‘mijn lief dagboek’ te schrijven, zijn er echter maar twee bladzijden gevuld. Op de eerste het nieuws dat ik een groot paasei gekregen had en dat dat zo zwaar was dat ik dacht dat-ie niet hol van binnen zou zijn. De tweede pagina meldt het teleurstellende bericht dat het paasei toch hol bleek te zijn. En dat was het dan, mijn lief dagboek. Einde verhaal.

Bijzonder
Best jammer dat ik toen niet voldoende discipline bezat om het bij te houden en tot mijn spijt heb ik het ook nooit nog eens geprobeerd. Maar nu heb ik toch zomaar zo’n kostbaar kleinood in handen van zaken die ik al lang weer vergeten was en die ik waarschijnlijk – als ik wel een dagboek had bijgehouden – niet eens de moeite van het noteren waard gevonden had. Terwijl het eigenlijk die alledaagse dingen zijn waar het in het leven om draait: liefde, warmte, zorgzaamheid uitgedrukt in een lief woord, een klein gebaar. Bijzonder dus.

Kruisjes
Als ik merk dat de tijd ongemerkt voorbij is gevlogen, leg ik het volle kladblok aan de kant. Ik moet opschieten. Net voordat ik de deur achter me wil dichttrekken, schiet me iets te binnen: ik moet nog een briefje neerleggen voor de kinderen dat ik zo weer terug ben en dat er fruit klaar staat in de koelkast. Met veel kruisjes. Een betere start voor een nieuw ‘dagboek’ kun je je niet wensen, toch?

Deze blog is ook te lezen op MijnKerk.nl