Ik kreeg een pakje van een jongen:
‘Hier, voor jou. Voor Valentijn.
Ik vind je leuk, ik vind je lief.
We houden het nog wat geheim.’
Ik scheurde het papiertje open,
het bleek een rode lippenstick.
Ik stifte hier, ik stifte daar,
misschien een tikkeltje te dik…
‘Yes!’ riep ik, met rode konen,
‘ik van jou, al heel erg lang!’
En ik plantte wel tien zoenen
op zijn lieve prikkelwang.
Lang mocht ons geheim niet duren,
zus had het meteen al door.
‘Geef maar toe, hoor,’ zei ze gierend,
‘jullie zijn behoorlijk smoor.’
‘Welkom zoon, in de familie.’
Pap gaf vriend een harde stoot,
terwijl mijn broer, bloedirritant,
‘fjuut-fjuut’ tussen zijn tanden floot.
Daar kwam mama met een spiegel:
‘Kijk maar eens of je het ziet.’
Toen begreep ik hoe ze ‘t wisten,
wat had ik een rode biet…
En mijn vriendje, in de spiegel,
deed me nóg wat dieper blozen:
op zijn wangen bloeiden wel
tien lipstick-rode rozen…
irmamoekestorm 2023
www.knipoog.nu