Mijn goede vrind, mijn beste Sint,
Onlangs weer eens opgeschrikt
door beelden van geweld –
flatgebouwen, bomen, huizen
als lucifertjes neergeveld,
kindjes, huilend van ellende
en geen mens die op hen let,
die het zelf maar moeten redden,
gaan met lege maag naar bed –
doe ik, Sint, een beroep op u,
het is mij heel veel waard:
kunt u niet zorgen dat uw boot
dit jaar hún kant op vaart?
Men zal híer wellicht schrikken
van zo’n onverwachte twist;
men heeft lang op de wal gewacht
en toch de boot gemist.
Maar zou het niet geweldig zijn,
ook voor mijn Sintjournaal?!
Zo slaan we gelijk twee vliegen
in één klap, met dit verhaal.
Uw Dieuwertje Blok