Ondeugend kijkt ze me aan en daagt me speels uit.
Ze weet mijn lens op haar gericht en maakt daar handig gebruik van. Het ene moment draait ze een pirouette voor mijn camera, dan fladdert ze als een vlinder uit mijn beeld. Ze weet best dat ik haar probeer te vangen.
Een plaatje is ze, met haar blozende wangen en bloemenkrans in haar haren. Ik kan onmogelijk boos op haar worden. Als professioneel fotograaf weet ik dat je een dergelijk natuurtalent moet koesteren, dus draaf ik zonder mopperen achter haar aan.
Dan waant zij zich even onbespied, net lang genoeg voor een snelle fotoshoot. ‘Mama zal vast tevreden zijn,’ roep ik en steek plagend mijn tong uit naar mijn modelletje-in-de-dop.
Kort verhaal van precies 120 woorden met als thema ‘fotoshoot’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je je ‘hart’ achterlaten op 120woorden