Ontnuchterd

Tien, elf, twaalf, dan het bordes. Ik tast naar de leuning van de tweede trap en tel opnieuw.  De eerste verdieping, weet ik, als ik weer bij twaalf ben. Tot driemaal toe moet ik deze routine herhalen.
Het is aardedonker, maar op dit tijdstip wil ik geen licht maken in het portiek.

Opgelucht merk ik dat mijn man zorgzaam de deur op een kier heeft gezet. Dat bespaart me een hoop gestuntel met de sleutel.
De slaapkamer weet ik ook op de tast te vinden en snel kruip ik onder de wol.

Met een kater word ik wakker en hondsberoerd draai ik me om. Voordat ik echter de koffie van mijn breedgrijnzende, ongeschoren benedenbuurman kan aanpakken, ben ik al ontnuchterd.

Kort verhaal (met een dikke, vette knipoog dit keer) van precies 120 woorden met als themawoord ‘bordes’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden