Oranjebitter

‘Werkelijk alles is veranderd…’
‘Maar oma, doe niet zo mopperig. Het is vandaag feest,’ zeg ik terwijl ik een oranjetompouce op een schoteltje schuif. ‘Het is immers Koningsdag!’
‘Koningsdag? Helemaal vergeten, zelfs de vlag ben ik vergeten! Waarom hebben ze dat dan ook verschoven? Zie je wel dat alles verandert.’
Inderdaad, mijn vitale oma die iets vergeten is, dat is bijna niet te geloven.
‘En geef me nu eerst mijn potje maar aan.’
Vroeger dacht ik dat oma vaak zo bitter deed door haar eeuwige levertraan. En misschien is dat ook wel zo. Die dagelijkse dosis, dat vergeet ze nooit en dat verandert ook nooit.
Als ik een glaasje oranjebitter inschenk, lacht oma alweer: ‘Dan smaakt het niet zo bitter.’

Een verhaal met een knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘levertraan’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)