De Sneeuwman

Voor de laatste keer sta ik voor het raam van mijn nu lege kamer op de campus, vanwaar ik uitzicht heb op de universiteit. Dikke vlokken dwarrelen naar beneden en laten een laagje achter op het trottoir.
Dat wordt een witte kerst, concludeer ik tevreden. Nog mooier had het kunnen zijn, als hij niet…

Ik schokschouder. Als hoogleraar criminologie had hij maar beter moeten weten. Een kat in nood maakt rare sprongen, zo luidde immers zijn favoriete uitspraak. Hoe vaak heeft hij dat mij, zijn studente, niet voorgehouden?

Ik kijk hoe het bloedspoor op het trottoir langzaam maar zeker gecamoufleerd wordt door de sneeuw. De contouren van zijn lichaam zijn nog net te zien. Nog even. Dan zijn alle sporen uitgewist.

Kort verhaal met een knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘campus’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden