Toetje
De maaltijden op zondagavond vormen een soort rustpunt in het hectische, doordeweekse gebeuren.
Van maandag tot en met zaterdag is het rennen en vliegen geblazen.
Vooral de trainingsactiviteiten van de jongens gooien nog weleens roet in het eten.
Het blijft elke keer kunst en vliegwerk om iedereen, met of zonder gevulde maag, op tijd de deur uit te krijgen.
Maar dan is daar de zondagavond. Rust. Geen trainingen en geen vergaderingen.
Waar de snelle, doordeweekse stamppot of ovenschotel in een razend tempo genuttigd wordt, genieten we nu op ons gemak van ons Zondagsmaal.
Dit maal is zeer zeker geen chique maaltijd. Onze ultieme zondagse maaltijd is er juist één van liflafjes, waarbij het gaat om het ritueel. Om het zelf bepalen wat je allemaal op je bord schept. Een soort van ‘doe-het-zelf-maaltijd’ dus.
Wat dit feestelijke maal afmaakt, is hét zondagse toetje. Pudding met slagroom. Elke week een nieuwe variant. Elke week weer een verrassing. Papa mag de pudding aansnijden en eerlijk verdelen. Niet het vlees. De pudding! En reken maar dat hij daarvan geniet; het is het enige moment van de week waarin hij ieders onverdeelde aandacht heeft!