Verstandhouding

Ze klapwiekt met haar felroze vleugels terwijl ze met haar lange stelten in het water staat. Ze trekt er één in en blijft, zonder maar te wankelen, parmantig staan. Zo kan ze zichzelf weer uit de modder worstelen, mocht ze er te ver in wegzakken.

Het gemak waarmee dit elegante dier daar staat, fascineert me. Na al die jaren blijft het voor míj op één been, nog steeds zoeken naar balans. Ik ga vaak onderuit, maar wonder boven wonder lukt het toch steeds me te ontworstelen aan de modder en me te herpakken.

Haar kopje komt tussen de veren vandaan en ze kijkt me aan met haar fletse kraaloogjes. Verbeeld ik het me of knijpt ze echt één oog even toe?

Kort verhaal van precies 120 woorden met als themawoord ‘balans’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden