Onaantastbare Schoonheid

Witte pakjesavond
5 december 2012
Amalia is jarig
7 december 2012

Mijn eerste drie opdrachten voor de schrijfcursus zijn ingeleverd. Eén opdracht wil ik hier graag delen; een niet-rijmend gedicht over een rode roos…

Aan een eindeloos ranke steel
verschuilt een kleine knop
zich bedeesd, schuchter bijna,
achter groene blaadjes
en vijlt haar nagels
vlijmscherp.

Groeiend, bloeiend, snel volwassen,
kruipt ze uit haar schulp.
Geprikkeld, nieuwsgierig
de groene blaadjes verdringend,
die zich nu nestelen
onder haar pracht;

Blaadjes vouwen open,
schijnbaar oneindig in getal,
rollen zich uit
als een rood fluwelen loper

vorstelijk en trots
heft zij haar aangezicht
naar de volle zon
verspreidend haar geur,
haar persoonlijk parfum;
Prikkelend, doch
raak niet aan.

De herfst van haar leven
laat haar blaadjes vallen.
Haar schoonheid is vergaan,
haar fierheid is vervlogen.

Kwetsbaar in haar ouderdom
en vol bang besef
laat zij haar kopje hangen;
Haar nagels zijn gebroken,
de eens zo ranke steel
geknakt.

©irma2012 www.knipoog.nu

3 Comments

  1. Elles Jansen schreef:

    Wow, wat een prachtig gedicht. Terecht gewonnen hoor bij schrijfatelier Alicia. Mijn complimenten.

  2. Marry schreef:

    Ik zei het toch, je hoort meer van me ;-). Dit gedicht bedoelde jij, het is prachtig, net zo mooi als die bloeiende roos.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

For security, use of Google's reCAPTCHA service is required which is subject to the Google Privacy Policy and Terms of Use.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.