Verslapen

Had ik toen maar geweten
dat het niet was voor niets
dat ik de wekker niet hoorde
en daardoor mijn tijd versliep.

Had ik het toen maar geweten
dan had ik, in mijn haast,
niet de kleren van gisteren,
maar mijn beste pak aangedaan.

Had ik het toen maar geweten
dan had ik eerst uitgebreid ontbeten,
want voorlopig krijg ik
geen hap meer door mijn keel.

Had ik het toen maar geweten
dat ik in die latere trein,
die ik noodgedwongen nam,
uitgerekend jou tegen zou komen.

Had ik toen maar geweten,
dat mijn beginpunt
jouw eindstation bleek te zijn.

Maar nu ik het weet,
zal ik nooit meer vergeten
dat perron ‘Mazzel’ en perron ‘Pech’
aan hetzelfde traject liggen.

Gedichtje van precies 120 woorden met als themawoord ‘pech’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden