Vertederd blader ik door de map, waarin enkele herinneringen aan de kleutertijd van mijn Kareltje gebundeld zijn. Is dat alweer vijf jaar geleden? Als ik gevonden heb wat ik zocht, klik ik de map open en haal de bewuste tekening eruit. Een kleurrijk geheel van poppetjes met harken als handen.
Gisteren bezochten we samen de expositie van Appel. Wat voelde hij zich groot. Sommige kunstwerken deden zijn wenkbrauwen fronsen, maar hij hield wijselijk zijn mond. Toch kon ik raden wat hij dacht.
Als Kareltje thuiskomt prijkt zijn tekening in een chique lijst aan de wand boven de bank. Hij kijkt me vragend aan. ‘Als de replica van Appel in het museum hangt, verdient de echte Karel deze plek,’ zeg ik.
Een verhaal met een knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘replica’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)
5 Comments
Leuk en grappig verhaaltje Irma.
Dank je wel, Ria!
De tekst: gisteren bezochten we samen enz. is niet geheel goed overgekomen !!
Er stond idd nog een woord dat er niet thuis hoorde. Inmiddels aangepast en nu is het dus ook weer een precíes 120 woorden verhaaltje (en geen 121) ;). Bedankt voor je opmerkzaamheid, Johan!
Echt heeeel leuk!!