Als één van de twaalf bewoog ik me voort in het konvooi. We kregen het bevel om bij elkaar te blijven en geen gaten te laten vallen. Keurig in het gelid volgden wij groentjes de bevelen van onze commandant. Soms zochten we dekking tussen het riet, soms zelfs doken we onder; onze missie was er klaarblijkelijk eentje vol gevaar.
Hoe gevaarlijk besefte ik echter pas goed toen we slechts met z’n elven arriveerden op onze eerste bivak. Met de dag kromp steeds ons aantal, totdat we uiteindelijk nog maar met z’n drieën over waren.
Sinds vandaag ben ik zelf commandant van een konvooi. Ik realiseer me dat slechts de sterksten van de tien eendenkuikens in mijn kielzog het gaan redden.
Kort verhaal met een dikke knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘konvooi’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten op de site van 120 woorden (via deze link en klik daar op ‘de moeite waard’)