Deze dag moet hij zijn toespraak houden.
Iedereen in de zaal kijkt verwachtingsvol naar hem. Nerveus en daardoor wat gedachteloos, leest hij de woorden voor die zijn speech vormen en waaraan hij maanden gewerkt heeft.
Na bladzijde één, neemt hij wat water om zijn gortdroge keel te smeren en vervolgt zijn rede. Hij is halverwege de volgende bladzijde als geroezemoes vanuit de zaal hem doet opschrikken. Verstoord kijkt hij op, om zich direct weer op zijn papieren te concentreren. Zijn ogen vliegen over de bladzijde… pagina vier…
Na deze ongelukkige generale repetitie voor zijn én Neerlands Grote Dag, krijgt hij van zijn Maxima een oranje nietmachine en belooft hij haar plechtig om nooit, nooit meer een paperclip te gebruiken.
Kort verhaal van precies 120 woorden met als thema ‘paperclip’