Die pubers ook

Geconcentreerd zit hij te werken aan mijn keukentafel. Ook al zegt hij niet veel, toch vind ik het gezellig dat hij er is.
‘Lukt het een beetje met je huiswerk, Stef?’
Hij haalt afwezig en wat ongeduldig zijn schouders op. Als hij beseft dat het niet zijn moeder is die hem dit vraagt, antwoordt hij plots welwillend: ‘Het gaat wel. ‘t Is nou eenmaal niet mijn sterkste vak.’
‘Wil je nog wat drinken?’ vraag ik hem vriendelijk.
‘Lekker.’
Ik werp eerst nog een blik op zijn werk, maar het is allemaal abracadabra voor mij.
‘Axioma,’ roept hij uit.
‘Oké, ik ga al,’ mompel ik geschrokken, ‘maar wil je er rekening mee houden, jongeman, dat mijn benen niet meer zo willen?!’

Kort verhaal van precies 120 woorden met als themawoord ‘axioma’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden