‘O nee,’ foeter ik, ‘toch niet op mijn pas gedweilde vloer? Wee degene…’
De dader lijkt eenvoudig te traceren, ik hoef het spoor maar te volgen. Het leidt van de keuken, naar de woonkamer, de hal, de trap, de overloop, de badkamer…
Dan ben ik het ineens bijster; de dader laat me behoorlijk aanmodderen.
Ik laat mij niet kisten en vind uiteindelijk toch het volgende aanknopingspunt, via de trap naar de tweede verdieping. Vandaar voert het spoor regelrecht naar de slaapkamer van mijn jongste. Nijdig open ik de deur en tref de schuldige: een modderschoen en nog één. Daarboven een ondeugend snoetje met zwarte vegen. Mijn hart smelt. ‘O ja,’ zucht ik, ‘het is vandaag Modderdag. Moederdag is al geweest…’
Kort verhaal van precies 120 woorden met als thema ‘modderschoen’