Er hangt een sfeer van gespannen verwachting in de stadsschouwburg. We zitten op rij zes. Precies goed. Tevreden kijk ik rond totdat mijn blik blijft rusten op mijn dochtertje die, in haar witte tutu, naast me zit. Voor de pauze mag zij kijken hoe haar balletjuffrouw danst.
Ik geniet, misschien wel het meest van haar genieten.
Ze kan bijna niet stilzitten.
‘Ben je zo zenuwachtig?’ vraag ik haar.
‘Nee, ik moet nodig plassen,’ fluistert ze.
‘Ga maar gauw, het kan nog net,’ moedig ik haar aan. ‘Een waterballet óp het podium is meer dan genoeg.’
Na de pauze mag zij eindelijk zelf acte de présence geven. Ik heb alleen maar oog voor haar; mijn kleine zwaan in het grote ‘Zwanenmeer’.
Kort verhaal met een knipoog van precies 120 woorden met als themawoord ‘waterballet’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden