‘Straks komt juf op kennismakingsbezoek,’ kondigt mama aan.
O nee, denk ik, het is toch niet waar?
Een week zit ik nu in haar klas, maar ik vind haar niks-niet aardig. Ze heeft trouwens ook geen gevoel voor humor. Vandaag moest ik zelfs naar de gang, omdat ik een scheetkussen op haar stoel had gelegd.
Daar heb je haar al. Voor de gelegenheid heeft ze haar neplach opgeplakt, natuurlijk om indruk te maken. Bah, wat schijnheilig!
‘Schenk jij wat fris in?’ vraagt mama.
In de koelkast tref ik een flesje citroenzuur en kiep het in een glas. Juf drinkt het met een stalen gezicht op, doch haar zoetsappige glimlach is verdwenen.
Ik zucht triomfantelijk. Zo ken ik haar weer, de zuurpruim.
Kort verhaal met een knipoog van precies 120 woorden met als thema ‘citroenzuur’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden