Schone lei

Deze blog is ook te lezen op Mijn Kerk
Is het amper twee weken geleden dat 2015 begon als een maagdelijk, onbeschreven blad? Nu kopt de krant alweer een zwarte wereld vol leed en ellende.

Ochtendritueel
Ik schuif de gordijnen open en omdat het nog donker is, doe ik het licht aan. Onze twee goudvissen kennen mijn ritueel en weten dat zij nu aan de beurt zijn. Ze steken hun kopje al boven water om mijn aandacht te trekken.
Daarna ruim ik de vaatwasser uit, dek de tafel, zet een kopje koffie en neem er een plak ontbijtkoek bij. Meestal heb ik nog net een paar minuutjes voor mezelf om goed wakker te worden en de krant door te nemen…

Naïef
Het nieuwe jaar heeft zijn onschuld al verloren, lees ik daar heel treffend. Boko Haram, verantwoordelijk voor duizenden doden en ontvoeringen, aanslagen in Parijs, bedreigingen nu ook in Nederland…
Naïef natuurlijk van mij om te denken, te hopen dat het dit jaar anders zal gaan dan de jaren daarvoor. Dat de schone lei waarmee we het nieuwe jaar ingingen, dit hele jaar zo schoon zou blijven. Dat kranten bol zouden staan van alleen maar goed nieuws en dat goede voornemens tot december zouden worden volgehouden.

Verlangen
Maar wat kan ik er naar verlangen dat dat onwerkelijke beeld werkelijkheid wordt. Verlangen naar een volmaakte wereld, vol vrede en rust, zonder ziekte en oorlog. Waar de mensen elkaar het licht in de ogen wél gunnen. Maar ondanks alle goede bedoelingen, vredesmarsen, inzamelingsacties zal dat ook dit jaar helaas weer niet lukken en volgend jaar ook niet. Tenminste…

Volmaakte wereld
Als God dan al niet terug is. Want Hij kómt terug en dan wordt deze volmaakte wereld echt werkelijkheid. Samen met Hem mogen we dan wonen op die nieuwe wereld. Helemaal met een schone lei beginnen en nooit zal er ook maar één smet meer op ontstaan.
Een wolf zal spelen met een lammetje en een panter naast een bokje liggen. Een kalf eet samen met een leeuw en een klein kind past op beide dieren. Geen mens doet kwaad. Het staat in Jesaja 11 : 6 – 9. De vrede in Christus’ rijk zal zo volstrekt zijn, dat zelfs natuurlijke vijanden vrede zullen sluiten.
Maar intussen leven we op deze aarde en Goddank is er hier nog genoeg moois om van te genieten en dat moeten we ook doen. Tevens geeft Hij ons de opdracht om ons zoveel mogelijk in te zetten voor onze medemens en de aarde. Bid maar, werk maar…

Straks
Ik hoor gestommel op de trap en gekibbel. De dag is begonnen. De goudvissen zitten elkaar zoals elke dag weer achterna, vechtend om het laatste snippertje voer. Ik leg de krant weg en glimlach, ondanks alles. We gaan maar eens aan de slag.