Geen zin had ik in dat tripje met de school. Ook deze keer zou ik immers mijn eigen slag niet kunnen slaan. Als zij links zouden gaan, moest ik links. Zouden zij rechts gaan, ik ook. Altijd moest ik maar met de stroom mee.
Toen ze vertrokken, ben ik er stiekem tussenuit geglipt. Wat voor kwaad school erin? Ze zouden me heus niet missen. Trouwens, er dook er wel vaker eentje onder.
Tevreden met het feit dat ik me niet in hun netten heb laten strikken, dobber ik nu ontspannen rond. Als op een presenteerschaaltje wordt me terloops een heerlijk menu voorgeschoteld: een wormpje, vechtend voor zijn leven. Het leven is goed, denk ik likkebaardend en gretig hap ik toe.
Kort verhaal van precies 120 woorden met als themawoord ‘dobber’.
Stemmen mag: als je dit verhaaltje waardeert, kun je een ‘hartje’ achterlaten (klik daarvoor op ‘de moeite waard’) op 120woorden